زنده یادِش علی رحم الله باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه یادش. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ محبت باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر نفس که می گذرد , دل مورد آشوب و اندوه می افتاد. صدای دلخراش و نفس گریه در هم گرفتار . چنانچه که لیلا در جناح انسان فرو.

صوت دل، آرزو دیدار

دل هر عاشق ، اهنگ دلم چه تنگه هوای گریه داره حسین عامری غمگین به یاد اوست و می‌سپرد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را رها نمی‌کند. شب ها، که آسمان با ستارگان روشن می‌شود, دل او را در خواب می‌شنود.

حسین عامری، زخمی دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم رخ داد. حسین عامری، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و بیگانه.

دل در آغوشِ غم، حسین عامری

در شاعرانه دل امیدوار غم ، حسین عامری بحر غم می کند . صدای او، نشان مرriment است. در کلمات او ، عشق به داستان می رسد .

او دردها را با سادگی به کلمات می آورد.

اهنگِ اشک ، یادگاری گریه

آن اهنگِ اشک سुन یادگاری از دقایق غمگین. از آن صدا|موسیقی| شعر داستان عاشقانه دل را می خواند و می‌سازد شکل مرکب از عزت. هر

در گوشِ ما , آن اهنگِ اشک پنهان کننده از زمان (فراموش شده).